Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «خبرگزاری برنا»
2024-04-30@18:03:13 GMT

خطرناک‌ترین غار ایران کجاست؟

تاریخ انتشار: ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۷۹۰۹۹

خطرناک‌ترین غار ایران کجاست؟

غار پراو در ارتفاع ۳۰۵۰ متری کوه پراو و در ۳۰۰ متری پایین قله‌ی «شیخ علیخان» در شمال شرق کرمانشاه قرار دارد. سال ها پیش زمانی که این غار کشف شد، بزرگ‌ترین غار عمودی جهان به شمار می‌رفت و به همین دلیل عنوان اورست غارهای جهان را به آن دادند.

به گزارش برنا؛ این غار با عمق ۷۵۲ متری یکی از عمیق‌ترین و صعب ‌العبورترین غارهای جهان است که تا امروز ۵ غارنورد ایرانی در هنگام پیمایش آن، جان خودشان را از دست داده‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

درباره‌ی این غار اسرارآمیز با رضا شهلایی، از کوهنوردانی که در امداد و نجات غم انگیزترین پیمایش این غار حضور داشته، به گفت و گو نشسته‌ایم.

رضا شهلایی مربی سنگ نوردی و یخ نوردی فدراسیون کوهنوردی است، رشته‌ی تخصصی او سنگ‌نوردی و هیمالیانوردی است و در حال حاضر در گروه بهستون کرمانشاه آموزش‌هایی را به صورت تئوری و عملی ارائه می‌دهد و به صورت دوره ای همراه با کوهنوردانی از داخل و خارج از کشور به ارتفاعات مختلف صعود می کنند.

آقای شهلایی از چه سالی کوهنوردی و غارنوردی را شروع کردید؟

 بیشتر کسانی که در شهرهای کوهستانی زندگی می‌کنند، خواه ناخواه به سمت کوه و هیجان دوست داشتنی‌اش کشیده می‌شوند. برای من هم همینطور بود. از سال ۵۷ یا ۵۸ شروع به کوهنوردی کردم و تا امروز که سال‌ها از آن زمان می‌گذرد به طور مداوم تمریناتم را انجام می‌دهم.

البته مهمتر از تمرین کوهنوردی، داشتن آمادگی جسمانی است. یک کوهنورد قبل از اینکه زیر و بم کوه و کوهستان را یاد بگیرد باید شرایط فیزیکی و جسمانی خودش را همیشه در حالت ایده‌آل نگه دارد. چون در شرایط سخت کوهستان، اگر بدن ورزشکار توان و آمادگی لازم را نداشته باشد تجربه و آموزش چندان به کارش نمی‌آید، به همین خاطر هم اصولا ۳ روز در هفته تمرینات آمادگی جسمانی و هوازی انجام می‌دهم و پنجشنبه و جمعه‌ها هم تمرینات کوهنوردی و یا صعودهای منطقه‌ای را در برنامه‌ام دارم.

خب برویم سراغ غار پراو. چه ویژگی‌هایی این غار را منحصر به فرد و اسرارآمیز کرده است؟

پراو به زبان کردی یعنی «پر آب». غارها در تمام دنیا به سه دسته تقسیم می‌شوند؛ غارهای افقی، غارهای عمودی و غارهای «افقی و عمودی» که سخت‌ترین و مشکل‌ترین غارها برای پیمایش هستند.  غار پراو جزو دسته‌ی سوم است. کانال‌های تنگ و باریک افقی و چاه‌های عمودی که در آنها آب جریان دارد.

یکی دیگر از ویژگی‌های غار پراو این است که سطح آن را از ابتدا تا انتها آب فرا گرفته و کسی که وارد این غار می‌شود تمام مدت در آب است. البته این آب فقط در کف غار است اما در قسمت‌هایی از غار، میزان آب به قدری می‌شود که از کف تا سقف آن فقط چیزی حدود ۵ سانتیمتر فضای خالی از آب وجود دارد.

یکی دیگر از ویژگی‌های این غار این است که دهانه‌ی آن در ارتفاع سه هزار متری از سطح دریا قرار دارد که این بالاترین سطح در بین تمام غارهای دنیاست. بدنه و دیوار سنگی داخل غار بسیار خشن است و این باعث می‌شود که لباس غارنوردان در حین پیمایش خیلی سریع پاره شود و آب سرد به لباس‌ها و سطح بدن نفوذ کند که این مساله دشواری‌های پیمایش را زیادتر می‌کند.

اولین بار کی وارد این غار شدید؟

من سه بار تا انتها رفته‌ام و علاوه بر این چندین بار برای برنامه‌های امداد و نجات تا میانه‌ی غار رفته‌ام، غار پراو برای ما که در این شهر زندگی می‌کنیم همیشه جذابیت خاصی داشته و دوست داشته‌ایم ببینیم داخل آن چطور است.  

سال ۶۸ برای شناسایی چاه‌ها همراه یک گروه وارد غار شدیم و تا چاه ۱۸ هم پیش رفتیم اما به دلیل بارش برف و باران و وارد شدن حجم زیادی از آب به داخل غار، این پیمایش ناتمام باقی ماند. اما ۴ سال بعد دوباره وارد غار شدیم و در ۷۷ساعت موفق به پیمایش کامل آن شدیم.

مرگبارترین حوادثی که در غار پراو رخ داده، کدام حادثه‌ها بوده‌اند؟  

در طی ۲۴ سال گذشته، حوادث و اتفاقات تلخی در غار پراو رخ داده که در جریان آنها ۵ نفر از غارنوردان، جان خودشان را از دست داده‌اند. تلخ‌ترین اتفاق این غار در سال ۸۱ رخ داد؛ یک گروه غارنوردی، اعزامی از باشگاه دماوند تهران وارد غار پراو شدند. در مسیر بازگشت، دو نفر از اعضای تیم به نام های «امیر احمدی» و «ویکتوریا کیانی» دچار تخلیه‌ی انرژی می‌شوند و در چاه ۱۸ سقوط می‌کنند.  

گروه قرار بود بعد از ۲۴ ساعت برگردند اما وقتی از آنها خبری نمی‌شود سرپرست گروه داستان را به ما اطلاع داد. ما همراه ۱۱ نفر به سمت غار حرکت کردیم اما فقط سه نفر وارد شدیم. وقتی به چاه ۱۸ رسیدیم، با اجساد امیر احمدی و ویکتوریا کیانی رو به رو شدیم اما به هیچ عنوان امکان خارج کردن اجساد وجود نداشت. به همین دلیل من با نایلون و چسب‌هایی که همراه داشتم اجساد این عزیزان را پوشاندم.  

امکان خروج اجساد به هیچوجه وجود نداشت؟

شرایط غار پراو و کانال‌های تنگ و باریکش این امکان را به ما نمی‌داد، ما به خاطر دل خانواده‌های آنها حتی با غارنوردهای لهستانی هم تماس گرفتیم، چون آنها حرفه‌ای‌ترین غارنوردهای جهان هستند و از آنها هم راهنمایی گرفتیم؛ نظر آنها هم این بود که هیچ راهی برای خارج کردن اجساد وجود ندارد و غار پراو آرامگاه ابدی این غارنوردان عزیز شد و ما همیشه در شوک و ناراحتی این اتفاق هستیم.

 شما از مواجهه با مرگ در دل غار نمی‌ترسید؟ یعنی بعد از آن حادثه به اینکه خودتان هم به چنین سرنوشتی دچار شوید فکر کرده‌اید؟

من هنگام غارنوردی اصلا به مرگ فکر نمی‌کنم و با تصورات مثبت وارد کوه و غار می‌شوم. من حتی غارنوردی به سبک ساده را دوست ندارم، کارهای سنگینی را دوست دارم که خطرش زیاد است، این غارنوردی‌ها هیجان فوق‌العاده‌ای دارد که احساس آن به زبان نمی‌آید.  به نظر من شرایط سخت و کار سخت، جذابیت بیشتری از مسیرهای عادی دارد. یکی از سختی‌های غار، راه رفتن در تاریکی است. زندگی ما در حالت عادی در نور معنا پیدا می‌کند، وقتی اولین‌بار به پراو می‌رفتم، حدود ۲۰ روز ما فقط باتری آب‌بندی کردیم، چرا که مهمتر از غذا و آب، نور بود. در حالی که الان با چراغ پیشانی این مشکل حل شده‌ است.

وقتی از غار بیرون آمدیم من آرزو می‌کردم روز باشد، چون زمان از دست ما در رفته بود، اما شب بود و می‌شد ستاره‌ها را دید. همین چیزهاست که غار پراو را از دیگر غارها متفاوت می‌کند و لذت پیمایش آن برای همین چیزهاست.

علاوه بر آن، وقتی شما یک کوه را صعود می‌کنید و به قله می‌رسید در واقع دشواری کار حل شده است و در فرود لذت می‌برید. اما در غارهای عمودی مثل پراو وقتی به پایین می‌رسید، تازه کار سخت شروع می‌شود. چون دمای هوا پایین است، لباس‌ها خیس شده و از نظر روحی و روانی ضعیف شده‌اید، اما تازه، کار فنی شروع می‌شود و باید مسیر را با انرژی مضاعفی برگردید تا به دهانه غار برسید. احساس بیرون آمدن از این غار بعد از این همه سختی غیرقابل وصف است.

به نظر شما یک غارنورد باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد؟

غارنوردی در حال حاضر با توجه به وسایل و امکاناتی که در دسترس غانوردان قرار گرفته است نسبت به سال‌های قبل راحت‌تر شده است. سال‌های گذشته مدت زمانی که پیمایش غار پراو از غارنوردان می‌گرفت معمولا ۳ تا ۴ روز بود. اما حالا سرعت پیمایش بیشتر شده است به طوری که در ۱۲ ساعت، امکان رفت و برگشت به غار وجود دارد. اما شرایط نرمال جسمانی، آمادگی جسمی، استراحت کافی و عدم خواب آلودگی قبل از پیمایش، نداشتن بیماری و همچنین آشنایی کامل برای استفاده از وسایل غارنوردی و حضور یک بلد راه از الزامات غارنوردی است. نکته‌ی دیگری هم که چه در صعود به قله چه در پیمایش غار حائز اهمیت است سنجیدن شرایط جوی است که می‌تواند ضریب اطمینان صعود یا پیمایش را بالاتر ببرد.  

علاوه برغارنوردی تا کنون به کوه‌های مرتفع هم صعود کرده‌اید؟

بیشتر توجه و تمرکز من روی کوهنوردی و ارتفاعات بالاست؛ من به اکثر قله‌های ایران صعود کرده‌ام و تمرینات تکمیلی را درقله‌های داخلی انجام داده‌ام، بعد از آنکه مهارت‌های لازم را را به دست آوردم، ۱۲سال پیش برای اولین صعود برون مرزی‌ام به قله‌ی ماربل در قزاقستان رفتم. در آن برنامه مسئول کمیته ی فنی تیم بودم.  

در دنیا ۱۴ قله‌ی ۸۰۰۰ متری وجود دارد که دارای شرایط خاص و سختی هستند، از این ۱۴ قله، ۸ تای آن در نپال و ۶ تای آن در پاکستان است که من موفق به فتح ۴ قله از این قله‌ها شده‌ام؛ قله‌ی کانچن جونگا، قله‌ی کی ۲، و قله‌ی آنا پورنا که مرگبارترین قله‌ی جهان است و تنها ۱۸۵ نفر تا به حال موفق به فتح آن شده اند.

نکته‌ی مهم درباره‌ی قله‌ی آناپورنا این است که ۱۸۵ کوهنوردی که قله را فتح کرده‌اند ۵۵ نفر در راه بازگشت جان خود را از دست داده‌اند. حتی در صعودی که تیم ۷ نفره‌ی ما به این قله داشت متاسفانه در راه بازگشت، ۲ نفر از هم‌تیمی‌هایمان که یک فنلاندی و یک نپالی بودند را از دست دادیم و تنها ۵ نفرمان موفق به بازگشت شدیم.  

شما به صورت شخصی کار می‌کنید یا حامی مالی هم دارید؟

من همیشه به صورت مستقل به ارتفاعات صعود می‌کنم و هیچ وقت اسپانسر و یا حامی مالی و معنوی خاصی نداشته‌ام و به صورت آزاد، صعودها را برنامه‌ریزی می‌کنم؛ چند وقتی است یک روالی در بین کوهنوردان دنیا به وجود آمده است که از طریق شبکه‌های اجتماعی با هم ارتباط برقرار می‌کنند و یک قله را به عنوان مقصد انتخاب می‌کنند و روز و تاریخی برای حرکت مشخص می‌کنند.  
صعود به اورست که من در آن شرکت کردم هم به همین ترتیب بود، ما ۱۱ کوهنورد از کشورهای مختلف دنیا بودیم که به نپال رفتیم و از آنجا با یک پرواز به دهکده‌ای به نام لوکلا در منطقه‌ی هیمالیا رسیدیم و بعد از ۵ روز راهپیمایی توانستیم اورست را فتح کنیم.

 

آیا این خبر مفید بود؟

نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: ایران بارش برف و باران جهان خانواده قزاقستان ی این غار ترین غار غار پراو ی جهان سال ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۷۹۰۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جزئیاتی از طرح‌های مطالعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی

رئیس مرکز طرح‌های ملی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی جزئیاتی از طرح‌های در درست اجرای این مرکز ارائه کرد و گفت: امیدوارم به سرانجام رسیدن طرح‌های ملی، انقلابی در ساحت تولید داده‌های فرهنگی کشور رقم زده و دست سیاست‌گذاران این حوزه را از حیث سیاست‌گذاری پر کند.

به گزارش ایسنا،‌ نشست خبری مرکز طرح‌های ملی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی امروز با حضور صابر جعفری کافی‌آباد (رئیس مرکز) و سجاد یاهک (معاون مرکز) در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات برگزار شد.

در ابتدای این نشست صابر جعفری درباره تحولات ساختاری و فنی مرکز طرح‌های ملی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، گفت: در این دو سالی که مسئولیت مرکز طرح‌های ملی را عهده‌دار شده‌ام، تصور می‌کنم انقلاب یا دست‌کم تحول بسیار عمیقی در مکانیزم پیمایش‌های ملی مربوط به حوزه‌های مختلف ساحت فرهنگی رقم خورده است.

وی افزود: پیش از این مدت، حدود یک دهه شاهد رکودِ داده در این مرکز بودیم که در این دو سال این مرکز احیا شد. به‌ عبارت دیگر این تغییر را، محصول شجاعت دولت محترم و البته وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای حرکت در مسیر برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری مبتنی بر ارزیابی‌های علمی از فرهنگ کشور می‌دانم.

جعفری با تاکید بر اینکه این احیا با دو تحول جدی در دو محور مهم دنبال شد، بیان کرد: سال‌ها به دلیل تعطیلی این مرکز در دولت‌های نهم و دهم و اقتضائات آن، این مرکز تبدیل به دبیرخانه انجام طرح‌های ملی شده و ساختار انجام طرح‌های ملی دچار فروپاشی شده بود. در این سال‌ها انجام طرح‌های ملی از سوی نهادی انجام می‌شد که رئیس دفتر از سوی آن مأمور شده بود. بعد از ایام کرونا از طریق ارزیابی کارشناسی طرح‌های انجام‌شده با یک شورای علمی متشکل از اساتید دانشگاه‌های مختلف کشور، به این نتیجه رسیدیم که پیشرفت کار مطابق با مفاد قرارداد منعقد شده بین دفتر طرح‌های ملی و مجریان نیست.

وی افزود: از این‌رو با مجریان جدیدی که از اساتید دانشگاه‌های درجه یک کشور هستند، قراردادها منعقد و انجام طرح‌ها به راه افتاد. در این تحول جدید، دفتر طرح‌های ملی در متن اجرای طرح‌های ملی و کل فرآیند انجام طرح‌ها در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات قرار گرفت. تغییر دوم در این زمینه، کاهش مدت‌ زمان انجام طرح‌ها از طریق استفاده از اساتید برجسته علمی انجمن‌شناسی در هر استان و نیز هزینه مالی آن به نصف مبلغ موارد پیشنهادی بنگاه‌های جمع‌آوری داده بود.

وی با اشاره به موضوع دل‌مشغولی نسبت به کیفیت داده‌ها در طول تاریخ، اظهار کرد: یکی از تغییرات در طول تاریخ پیمایش‌ها در جهان، دل‌مشغولی نسبت به داده‌هایی است که پشتوانه سیاست‌گذاری قرار می‌گیرند. بعد از ورود ما به دفتر طرح‌های ملی برای اولین‌بار و با توجه به پیشرفت پلتفرم‌های انجام پرسشنامه، همه پرسشنامه‌ها اعم از میدانی و تلفنی را به شیوه بسیار نظام‌مند شنود می‌کنیم و به محض دریافت خطا، آن پرسشنامه و در صورت لزوم آن پرسشگر را کنار را می‌گذاریم.

جعفری ادامه داد: به عبارت دیگر کیفیت جمع‌آوری داده‌ها دائماً به‌صورت نظام‌مند پایش می‌شود. مشکل دیگر در این زمینه، «عدم پاسخگویی» است که در سال‌های اخیر میزان آن افزایش یافته است. نرخ عدم پاسخگویی در برخی پیمایش‌های اخیر بسته به میزان حساسیت آن‌ها، به ۵۰ درصد می‌رسد و نوعاً آنچه تحت عنوان نتایج پیمایش‌ها منتشر می‌شود، مربوط به بخشی است که افراد حاضر به پاسخگویی شده‌اند. در گزارش‌های رسمی مرکز طرح‌های ملی علاوه بر گزارش از پاسخگویان، گزارش تفصیلی از عدم پاسخگویان ارائه می‌شود تا امکان تفسیر روشن از داده‌ها در اختیاز مخاطب قرار گیرد.

رئیس مرکز طرح‌های ملی به پیمایش‌های معوق و جدید انجام‌ شده در این مرکز اشاره و خاطرنشان کرد: زمانی که مسئولیت این دفتر را عهده‌دار شدم، ۶ پیمایش ملی بر زمین‌ مانده وجود داشت که علی‌رغم مشکلات بودجه‌ای پژوهشگاه، با تلاش همکاران آن‌ها را به راه انداختیم که مهم‌ترین آن‌ها، موج چهارم ارزش‌ها و نگرش‌های ایرانیان بود که اواخر آذر ۱۴۰۲ آغاز و گزارش ملی آن در اواسط زمستان ۱۴۰۲ ارائه شد و برای اولین‌بار فعالانه در مدت بسیار کوتاه ۲ الی ۳ ماهه، از آن رونمایی کردیم. داده‌ها و برش‌های استانی این پیمایش مهم و تأثیرگذار نهایتاً تا اواسط خردادماه، در اختیار شورای فرهنگ عمومی و استان‌ها قرار خواهد گرفت که امیدوارم به بصیرت سیاست‌گذاران حوزه فرهنگی بیفزاید.

وی افزود: از دیگر پیمایش‌های بسیار مهم، «پیمایش نگرانی‌های ایرانیان نسبت به مهاجران افغانستانی» بود که با توجه به حساسیت‌های سیاست‌گذاری وقت نسبت به مهاجران افغانی، انجام این پیمایش کمکی بنیادی به بدنه سیاست‌گذاری کشور بود. همچنین پیمایش‌های «سبک زندگی ایرانیان» و «وضعیت استفاده از شبکه‌های مجازی و ابعاد زندگی کاربران» در حال انجام هستند. همچنین پیمایش‌های دیگری در دستور کار قرار دارند که عبارتند از: پیمایش هویت ملی ایرانیان با اجرای دکتر اردشیر انتظاری، طراحی نقشه خلقیات ایرانیان با اجرای دکتر صبوریان، آرزوهای جوانان با اجرای دکتر علیرضا حدادی و همکاری مرکز طرح‌های ملی.

جعفری بیان کرد: علاوه‌بر این موارد، پیمایش‌های معنی‌داری در سال‌های آتی انجام خواهد شد که سنجش وضعیت فرهنگ عمومی ایرانیان، سواد تاریخی ایرانیان و سواد فرهنگی ایرانیان از آن جمله‌اند. پیمایش‌های «خانواده» به سفارش وزارت کشور و «سبک زندگی نوجوانان» از دیگر پیمایش‌های در دستورکار هستند که امید است منابع مالی آن‌ها تأمین شود.

وی در پایان اضافه کرد: امیدوارم به سرانجام رسیدن این طرح‌های ملی، انفجار و انقلابی در ساحت تولید داده‌های فرهنگی کشور رقم بزند و دست سیاست‌گذاران این حوزه را از حیث سیاست‌گذاری پر کند.

در ادامه این نشست سجاد یاهک - معاون مرکز طرح‌های ملی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز با بیان اینکه درست‌ اجرا کردن یک پیمایش، مهم‌ترین بخش یک داده است، اظهار کرد: اگر این مهم مخدوش شود و پرسشنامه، طرح فنی آن، نظارت بر آن‌ها و ... معیوب باشد، کل این چرخه معیوب خواهد شد. از این رو دفتر طرح‌های ملی خیلی تلاش کرد که این زیرساخت اساسی را فراهم کند و مسئولیت گردآوری داده و راهبری آن را خود بر عهده گیرد. این کار از مهم‌ترین اقدامات بود که قطعاً اهمیت داده‌های آن طی سال‌های آتی روشن خواهد شد. ما در این دفتر ریل‌گذاری خوبی انجام دادیم که تاکنون ۴ پیمایش ملی انجام شده و ۸ پیمایش دیگر نیز در دستور کار قرار دارد.

انتهای پیام

دیگر خبرها

  • گفت‌وگوی ویژه با مردی که افغانستان را راهی جام جهانی کرد
  • جزئیاتی از طرح‌های مطالعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
  • ۱۰نظرسنجی مربوط به پیمایش حجاب انجام شده/احیای مرکز طرح‌های ملی
  • یک برگ دیگر از ناکارآمدی های دولت سیزدهم/ تولیدات خودروسازان داخلی کجاست؟
  • مثلث برمودای ایران کجاست؟
  • وعده رییس فدراسیون والیبال به ساحلی‌بازان برای صعود به المپیک
  • تالاخادزه ایران کجاست؟
  • سفرنامه| مسیر بی بازگشت به ریگ جن!/ مثلث برمودای ایران کجاست؟
  • فاکتور اشتباه و شیطنت آمیز اصلاح طلبان در خصوص شرایط امید در جامعه/ آغاز کنش‌های انتخاباتی رادیکال‌ها پس از عملیات تحریم!
  • پیشرفت اجتماعی ایران از سال ۲۰۱۹ کم و در سال ۲۰۲۳ منفی شد / در بخش فرصت ها وضعیت ایران خطرناک است / قربانی‌شدنِ پیشرفت اجتماعی در ساحتِ سیاست و اقتصاد